Künstlerstube

Abstrakt

Jan Białostocki (1921–1988) był w dziejach warszawskiego Muzeum Narodowego spiritus movens jego nowoczesnego formatu naukowego i muzealniczego. Badania prowadzone przez tego uczonego oraz opracowane przezeń wystawy i stałe galerie do dziś tworzą mit założycielski Muzeum, w którym był on kuratorem w latach 1956–1988. Publikowany tekst, napisany na przełomie 1987 i 1988 roku, zadedykowany prof. Jackowi Woźniakowskiemu, jest przejmującą relacją z nazistowskich obozów koncentracyjnych Gross-Rosen, Mauthausen i Linz III, w których życie uratowała Białostockiemu praca grafika w Künstlerstube – obozowej pracowni artystycznej. Tekst został poprzedzony obszernym wstępem Antoniego Ziemby, który analizując postawę i rozważania swego nauczyciela, przypomina o roli uczonego jako obrońcy wielkiej tradycji humanistycznej, jego związkach z Erwinem Panofskym i tradycją niemieckiej historii sztuki i kultury.