Obrazy z kolekcji Potockich w Krakowie i w Krzeszowicach

Abstrakt

W artykule omówione zostały obrazy znajdujące się niegdyś w zbiorach małżonków Potockich – Artura (1787–1832) i Zofii z Branickich (1790–1879), obecnie przechowywane w Muzeum Narodowym w Warszawie. Autorka wskazuje, że pasja gromadzenia obrazów wynikała u Potockich z trzech motywacji. Najważniejszą była potrzeba uświetniania życia współobecnością dzieł sztuk pięknych, kupowanych zgodnie z tendencjami ówczesnego kolekcjonerstwa. Drugą – bliskie im idee oświeceniowe, ugruntowane zwłaszcza dzięki kontaktom ze Stanisławem Kostką Potockim. Trzecią, lecz nie mniej ważną, było ilustrowanie historii powszechnej poprzez portrety, m.in. słynnych osobistości, a dziejów rodu – poprzez podobizny członków rodziny: obojga małżonków, a także ich dziadów, rodziców, dzieci, wnucząt, krewnych i powinowatych z rodzin Potockich, Lubomirskich i Branickich. Autorka wskazuje dobitnie na pilną potrzebę opracowania katalogu naukowego tej jednej z najważniejszych polskich kolekcji dawnego malarstwa.