Bronisław Gembarzewski – zasłużony dyrektor Muzeum Narodowego w Warszawie

Abstrakt

Bronisław Gembarzewski (1872–1941) studiował malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu oraz w Conservatoire national des arts et métiers w Paryżu w latach 1892–1896. W 1913 roku został prezesem Towarzystwa Opieki nad Zabytkami Przeszłości w Warszawie, brał udział w pracach Cesarskiego Towarzystwa Historycznego Wojskowego w Petersburgu. W marcu 1916 roku powołano go na stanowisko dyrektora miejskiego Muzeum Sztuk Pięknych (przyszłego Muzeum Narodowego) w Warszawie, w którym pracował do 1936; od 1920 równolegle kierował warszawskim Muzeum Wojska. Działalność Gembarzewskiego stanowi ważny i wciąż niewystarczająco zbadany okres historii MNW, związany z organizowaniem i porządkowaniem zbiorów oraz budową nowego gmachu muzealnego. Artykuł przypomina aktywność, osiągnięcia i zasługi Bronisława Gembarzewskiego, wyjaśnia również nieścisłości i niedopowiedzenia związane z oceną dorobku dyrektora, przede wszystkim na podstawie dokumentów zgromadzonych w Archiwum MNW.